Kierowanie zespołem – styl demokratyczny i liberalny
W poprzednim poście pisaliśmy na temat autokratycznego stylu kierowania. Dzisiaj kilka słów na temat stylu demokratycznego oraz stylu liberalnego.
Styl demokratyczny
Styl demokratyczny zakłada, że pracownik potrafi być twórczy i odpowiedzialny za wykonywaną pracę. Chętnie poświęca swoje umiejętności oraz energię, aby realizować zamierzone cele. Kierownik jest otwarty na dialog z pracownikami, na pomysły i propozycje wysuwane przez podwładnych. W celu motywowania pracowników przedkłada nagrody ponad kary.
Atmosfera w zespole jest przyjazna, praca przebiega sprawniej i każdy ma świadomość tego, że tylko wspólnymi siłami zostanie osiągnięty cel. Efektywność pracy jest nieco niższa niż w przypadku stylu autokratycznego, ale za to na wyrównanym poziomie.
Styl liberalny
Pracownicy mają pełną swobodę w wykonywanej przez siebie pracy, planowaniu, podziale obowiązków, metod realizacji założonego celu. Samodzielnie rozdzielają sobie zadania.
Przełożony zapewnia pracownikom jedynie materiały i środki do pracy, a informacji udziela tylko wówczas gdy zostanie o to poproszony. Rzadko ocenia pracę podwładnych, nie jest zainteresowany jej efektywnością, nie stosuje ani nagród ani kar. Efektywność pracy zespołu jest bardzo niska, panuje atmosfera dezinformacji, pracownicy mogą czuć się zdezorientowani. Można powiedzieć, że styl liberalny jest w pewnym sensie zaprzeczeniem istoty kierowania.
